วันเสาร์ที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

<::vaEnTinE::>

วันนักบุญวาเลนไทน์ (Saint Valentine's Day) หรือที่เป็นที่รู้จักว่า วันวาเลนไทน์ (Valentine's Day) ตรงกับวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ของทุกปี เป็นวันประเพณีที่คู่รักบอกให้กันและกันทราบเกี่ยวกับความรักของพวกเขา โดยการส่งการ์ดวาเลนไทน์ ซึ่งโดยมากจะไม่ระบุชื่อ วันนี้เริ่มเกี่ยวข้องกับความรักแบบชู้สาวในช่วงยุค High Middle Ages เมื่อประเพณีความรักแบบช่างเอาใจ (courtly love) แผ่ขยาย



.................:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::................


:::ประวัติ:::

วันวาเลนไทน์นั้นมีมาตั้งแต่สมัยจักรวรรดิโรมัน ในกรุงโรมสมัยก่อนนั้น วันที่ 14 กุมภาพันธ์ จะเป็นวันเฉลิมฉลองของจูโน่ซึ่งเป็นราชินีแห่งเหล่าเทพและเทพธิดาของโรมัน ชาวโรมันรู้จักเธอในนามของเทพธิดาแห่ง อิสตรีและการแต่งงาน และในวันถัดมาคือวันที่ 15 กุมภาพันธ์ ก็จะเป็นวันเริ่มต้นงานเลี้ยงของ Lupercalia การดำเนินชีวิตของเด็กหนุ่มและเด็กสาวในสมัยนั้นจะถูกแยกจากกันอย่างเด็ดขาด แต่อย่างไรก็ตาม ยังมีประเพณี อย่างนึง ซึ่งเด็กหนุ่มสาวยังสืบทอดต่อกันมา คือ คืนก่อนวันเฉลิมฉลอง Lupercalia นั้นชื่อของเด็กสาวทุกคนจะถูกเขียนลงในเศษกระดาษเล็ก ๆ และจะใส่เอาไว้ในเหยือก เด็กหนุ่มแต่ละคนจะดึงชื่อของเด็กสาวออกจากเหยือก แล้วหลังจากนั้นก็จะจับคู่กันในงานเฉลิมฉลอง บางครั้งการจับคู่นี้ ท้ายที่สุดก็จะจบลงด้วยการที่เด็กหนุ่มและเด็กสาวทั้งสองนั้นได้ตกหลุมรักกันและแต่งงานกันในที่สุด
ภายใต้การปกครองของจักรพรรดิคลอดิอุสที่สอง (Claudius II) นั้น กรุงโรมได้เกิดสงครามหลาย ครั้ง และคลอดิอุสเองก็ประสบกับปัญหาในการที่จะหาทหารจำนวนมากมายมหาศาลมาเข้าร่วมในศึกสงคราม และเขาเชื่อว่าเหตุผลสำคัญก็คือ ผู้ชายโรมันหลายคนไม่ต้องการจากครอบครัวและคนอันเป็นที่รักไป และด้วยเหตุผลนี้เอง ทำให้จักรพรรดิคลอดิอุสประกาศให้ยกเลิกงานแต่งงานและงานหมั้นทั้งหมดในกรุงโรม ถึงกระนั้นก็ตาม ยังมีนักบุญผู้ใจดีคนหนึ่งซึ่งชื่อว่า ท่านนักบุญวาเลนไทน์ ท่านเป็นพระที่กรุงโรมในสมัยของจักรพรรดิคลอดิอุสที่สอง ท่านนักบุญวาเลนไทน์และนักบุญมาริอุส ได้จัดตั้งกลุ่มองค์กรเล็ก ๆ เพื่อช่วยเหลือชาวคริสเตียนที่ตกทุกข์ได้ยากเหล่านี้ และได้จัดให้มีการแต่งงานของคู่รักอย่างลับ ๆ ด้วย และจากการกระทำเหล่านี้เอง ทำให้นักบุญวาเลนไทน์ถูกจับและถูกตัดสินประหารโดยการตัดศีรษะ ในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ประมาณปีคริสต์ศักราชที่ 270 ซึ่งถือเป็นวันที่ท่านได้ทนทุกข์ทรมานและเสียสละเพื่อเพื่อนมนุษย์


.................:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::................

:::นักบุญวาเลนไทน์:::
นักบุญวาเลนไทน์ ทำให้จักรพรรดิที่โรมเกิดความสำนึก และผู้พิพากษาได้กลับใจมาเป็นคาทอลิกเพราะท่านนักบุญทำให้บุตรสาวของเขาหาย จากตาบอด
วาเลนไทน์ บวชเป็นพระสงฆ์ที่กรุงโรมและได้เป็นพระสังฆราชในเวลาต่อมา ท่านได้ถูกจับโดยคำสั่งของจักรพรรดิโกลดิโอที่ 2 เพราะท่านขึ้นชื่อลือเด่นในทางบำเพ็ญฤทธิ์กุศลหลายประการ ขั้นแรกจักรพรรดิทรงซักถามวาเลนไทน์ด้วยความอยากรู้อยากเห็น แต่ต่อมาทรงรู้สึกสนพระทัยในคำสอนของคริสตัง ในที่สุดพระองค์ตรัสว่า :“คำสอนของบุรุษผู้นี้ฟังแล้วจับใจจริง ๆ “ แต่ในขณะที่พระองค์ทรงเริ่มมีความเชื่อ ท่านผู้ว่าราชการกรุงโรมก็จัดให้ผู้พิพากษานายหนึ่งเข้ามาซักถามท่านวาเลนไทน์ ผู้พิพากษาคนนี้เยาะเย้ยท่านในเรื่องที่คริสตังชอบกล่าวว่า “พระคริสต์ทรงเป็นองค์ความสว่างของโลก”
ลูกสาวของผู้พิพากษาคนนี้ตาบอด วาเลนไทน์ได้ทำอัศจรรย์ให้หายได้ อัสเตริอุส ผู้พิพากษาจึงกลับใจเชื่อถึงพระเยซูคริสตเจ้า เมื่อเห็นดังนั้น ท่านผู้ว่าราชการเกิดความอิจฉา และต้องการกำจัดท่านวาเลนไทน์ จึงจับท่านวาเลนไทน์ไปขังไว้ในคุกมืด แล้วใช้ไม้เป็นปุ่มเป็นตาเฆี่ยนท่านอย่างสาหัส ที่สุดก็นำท่านไปตัดศีรษะ นักบุญวาเลนไทน์เป็นองค์อุปถัมภ์ของชาวเมืองตารัสก็อง(ภาคใต้ของฝรั่งเศส)




.................:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::................

:::การส่งดอกไม้ในวันวาเลนไทน์:::
มนุษย์ได้ใช้ดอกไม้เป็นสื่อในการแสดงความรักต่อกันมานานแล้ว เราอาจจะคิดว่าดอกไม้เป็นสิ่งที่สามารถใช้สื่อความหมายเฉพาะความรักของหนุ่มสาวเท่านั้น แต่แท้จริงแล้วดอกไม้แต่ละชนิดสามารถสื่อความรักได้หลายรูปแบบ ทั้งยังไม่จำกัดอายุและเพศอีกด้วย
กุหลาบแดง (Red Rose) : จะใช้ในความหมายแทน ประโยคที่ว่า "ฉันรักเธอ"











กุหลาบขาว (White Rose) : กุหลาบขาวแทนความหมายแห่งความรักอันบริสุทธิ์



กุหลาบชมพู (Pink Rose) : มักถูกใช้แทนความรักแบบโรแมนติก และความเสน่หาต่อกัน















กุหลาบเหลือง (Yellow Rose) : สีเหลืองเป็นสีแห่งความสดใส แทนความรักแบบเพื่อน



วันอาทิตย์ที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

วันเสาร์ที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

ความสนใจเฉพาะ



MIX ก็เป็นคนหนึ่งที่บ้าดารา มีไอดอลในดวงใจ วันนี้ MIX เลยอยากจะมาแนะนำไอดอลในดวงใจของMIX ให้ทุกคนได้รู้จักกัน...^0^



ไอดอลในดวงใจของMIX ก็คือ Kim Hee Chul หนึ่งในสมาชิกวง Super Junior ซึ่งเป็นวงบอยแบนด์ของเกาหลีที่ดังมาก (ถ้าใครไม่รู้จักนี่เชยสุดๆ=_= ) สังกัดค่าย SM Town มาทำความรู้จักกับประวัติคร่าวๆดีกว่านะ+_+......

ชื่อจริง : Kim Hee Chul (คิม ฮี ชอล)


ชื่อในวงการ : Hee Chul (ฮี ชอล)


วันเกิด : 10 ก.ค. 1983


ส่วนสูง : 179 ซ.ม.


น้ำหนัก : 60 ก.ก.


งานอดิเรก : เล่นเกมคอมพิวเตอร์, เขียนกลอน, เขียนนิทานให้เด็ก


เริ่มเข้าสู่วงการบันเทิง : ปี 2002 โดย Starlight Casting System


ผลงานละคร : - KBS 'Sharp2' (ก.พ. 2005)


- MBC 'Rainbow Romance' (ต.ค. 2005)


ผลงานโฆษณา : - 'PePeRo'(ก.ย. 2005)


- Oddugi 'Ramen Bokki' (ต.ค. 2005)


ผลงานด้านอื่นๆ : ดีเจ FM 107.7 ของ SBS และ KMTV

ผลงานละครนอกจากนี้ กัยังมีเรื่อง Bad Family ที่เคยฉายทางช่อง7 ของบ้านเรา และ เรื่องGolden Bridge ที่ออกอากาศอยู่ทางช่อง 3 ในปัจจุบัน ส่วนงานโฆษณา ก็มี ของยามาฮ่า (โฆษณาตัวนี้เล่นกันทั้ง13คนเลยนะ^0^)

ผลงานเพลง ปัจจุบัน Super Junior มีผลงานเพลงมาแล้ว 2 อัลบั้ม(ไม่นับซิงเกิลและคอนเสิร์ตต่างๆ)


PhotobucketPhotobucket


อืม...เราก็รู้จักประวัติคร่าวๆของไอดอลในดวงใจMIX ไปแล้วทีนี้ก็มาดูเรื่องขำๆฉบับ suju กันมั่งดีกว่านะ


พจนานุกรม Suju
1.ปาร์ค จุนซู (ทึกกี้)- สิ่งมีชีวิตที่ถูกกำหนดมาเพื่อควบคุมความบ๊องของสิ่งมีชีวิตในวง แต่ความจริงแล้วบ๊องยิ่งกว่าสิ่งมีชีวิตทุกตัวในวงซะอีก



2.คิม ฮีชอล – สิ่งมีชีวิตที่ถูกสิ่งมีชีวิตอื่นๆเรียกว่า “ ซินเดอเรลล่า ” สวย เริด เชิด หยิ่ง เป็นที่น่าเกรงขามของทุกคนในวง (?) แม้แต่สิ่งมีชีวิตหมายเลข 1 ก็ยังกัว เคยถูกสิ่งมีชีวิตหมายเลข 10 และ 11 สวมเขา



3.ฮันกยอง – สิ่งมีชีวิตที่พูดภาษาเกาหลีได้แปล่งที่สุด สามารถที่จะพูดได้อย่างข้างๆคู ๆ เนียนๆ - -* มักจะถูกสิ่งมีชีวิตหมายเลข 2 และ 10 แกล้ง และยังสับสนในตัวเองว่าตอนนี้จะรุกสิ่งมีชีวิตหมายเลข 2 รึจะรับสิ่งมีชีวิตหมายเลข 10 ดี



4.คิม จองอุน (เยเย่)– สิ่งมีชีวิตที่พูดน้อย เงียบ ร้องเพลงเก่ง เสียงดี เล็งสิ่งมีชีวิตหมายเลข 11 อยู่ เป็นสิ่งมีชีวิตที่หน้ากลมคล้ายซาลาเปา



5.คิม ยองอุน (หมีคัง)– สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ หน้าตาคล้ายหมี จ้องตะคลุบสิ่งมีชีวิตหมายเลข 1 อยู่ ชอบทำตัวรั่วกับสิ่งมีชีวิตหมายเลข 8 และหมายเลข 6 เสียงหัวเราะของสิ่งมีชีวิตตัวนี้ได้ใจมากๆ ความสามารถพิเศษ คือ ยิ้มแล้วตาหาย



6.ชินดง ฮี - สิ่งมีชีวิตที่มีรูปร่างกลม หน้าตาน่ารัก กินเยอะ มักจะอยู่ทำตัวรั่วกับสิ่งมีชีวิตหมายเลข 5 และหมายเลข 8 เป็นสิ่งมีชีวิตที่อันตรายพอสมควร เพราะสามารถล้มทับโดยไม่รู้ตัว



7.ลี ซองมิน – สิ่งมีชีวิตที่หน้าตาละหม้ายคล้ายฟักทอง ( ? ) ชอบสีชมพูเป็นชีวิตจิตใจ ถึงขั้นเอ่ยปากว่า “ สีชมพูคือชีวิต ” เคยถูกสิ่งมีชีวิตหมายเลข 8 ตีสนิท แต่สุดท้ายเตียงหัก...



8.ลี ฮยอกแจ – สิ่งมีชีวิตที่หน้าตาเหมือนไก่ ร้องแร๊พกระจาย เต้นเก่ง เสียงเหมือนไก่ ทำตัวเจี๋ยมเจี้ยม เคยเล็งสิ่งมีชีวิตหมายเลข 7 ไว้ แต่ไปไม่รอด ปัจจุบันเล็งสิ่งมีชีวิตหมายเลข 9 อยู่ มักจะโดนสิ่งมีชีวิตหมายเลข 2 ว่าให้เป็นประจำ



9.ลี ดงเฮ – สิ่งมีชีวิตที่เผลอกินยาเพิ่มความแมนเข้าไปโดยไม่รู้ตัว ทำให้สิ่งมีชีวิตหมายเลข 8 และ 12 คิดหนัก เมื่อทะเลาะกับสิ่งมีชีวิตหมายเลข 12 มักจะไปอ้อร้อกับหมายเลข 10 และ 8 จึงเกิดการเข้าใจผิดอยู่บ่อยๆ



10.ชเว ซีวอน – สิ่งมีชีวิตที่มีหน้าตาหล่อเหลา มาดคุณชายรั่ว เคยสวมเขาให้แก่สิ่งมีชีวิตหมายเลข 2 ปัจจุบันเล็งสิ่งมีชีวิตหมายเลข 3 อยู่ ความสามารถพิเศษพูดภาษาจีนได้ ทำให้สะดวกในการม่อสิ่งมีชีวิตหมายเลข 3



11.คิม รยออุค – สิ่งมีชีวิตที่เจี๋ยมเจี้ยม ขี้อาย มักจะถูกสิ่งมีชีวิตหมายเลข 4 โลมเลียทางสายตาอยู่บ่อยๆ เสียงดี มักจะถูกสิ่งมีชีวิตอื่นๆแกล้งอยู่เป็นประจำ



12.คิม คิบอม(ที่ร๊ากฉ๊านน) – สิ่งมีชีวิตที่เงียบ...แต่ร้ายลึก... เล็งสิ่งมีชีวิตหมายเลข 9 อยู่ มีความสามารถพิเศษเหมือนสิ่งมีชีวิตหมายเลข 5



13.จโย คยูฮยอน – สิ่งมีชีวิตน้องใหม่ของวง หน้าตาหล่อเหลาเอาการ เล็งสิ่งมีชีวิตหมายเลข 7 อยู่ เสียงดีถูกใจแม่ยกทั้งหลาย เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีพัฒนาการความหล่ออย่างเห็นได้ชัด ความสามารถพิเศษ ...ชอบแสยะยิ้ม ...แต่ก้อถูกใจแม่ยกทั้งหลาย






มีใครอยากเห็นSJฉบับเด็กกันมั่งมั้ย ขอมือหน่อยเร็ว\(o0O)/ เดี๋ยวMIXจัดให้เลย ทีนี้มาดูภาพหนุ่มหล่อทั้งหลายตอนยังเป็นเด็กผู้ไร้เดียงสากันมั่งเนอะ จะน่ารักขนาดไหนน้า




Photobucket









Photobucket



เป็นยังไงล่ะ น่ารักกันทุกคนเลยใช่ม่ะ....หลงรักกันแล้วล่ะซิ....ไม่ยกให้หรอกนะจ๊ะ ทีนี้ก็มาฟังเสียงให้เคลิ้มจนฉุดจากหลุม(รัก)กันไม่ขึ้นไปเลยดีกว่า.......





เป็นไงๆ เคลิ้มกันไปใหญ่เลยซิทีนี้ อิอิ ฮะๆ ฮ้า~ ปล่อยให้ค้างอยู่อย่างนี้ดีกว่า ขอพาไอดอลในดวงใจไปก่อนนะจ๊ะ บะบาย (^0^)\ (^0^)/



Photobucket












จริยธรรมในการใช้คอมพิวเตอร์




จริยธรรม (Ethics) เป็นเรื่องของการกำหนดความถูกต้องดีงาม สิ่งที่ไม่ควรทำ มีหลักปฏิบัติในระดับที่สูงกว่ามารยาทในสังคม เช่น คนที่ไม่ยอมเข้าแถวเพื่อขอรับบริการตามสิทธิ์ก่อนหลังอาจถือว่าไม่มีมารยาทหรือพนักงานคอมพิวเตอร์คนหนึ่งเอาข้อมูลทางการเงินของลูกค้าที่เขาจะต้องเห็นตามหน้าที่การงานไปหาผลประโยชน์แก่ตนเอง เช่น ขายรายชื่อนั้นให้ธุรกิจอื่น หรือบอกให้แก่คู่สมรสซึ่งเป็นพนักงานขายตรงไปเสนอขายสินค้า การกระทำเช่นนี้ถือว่าไม่ถูกต้อง ไม่มีจริยธรรม จริงอยู่ แม้ว่าบริษัทที่พนักงานผู้นั้นทำงานอยู่จะไม่เสียหาย แต่การนำเอาของบริษัทไปใช้เพื่อประโยชน์ส่วนตัวก็เป็นสิ่งที่ไม่อาจทำได้อย่างเปิดเผย หรือพนักงานขายสินค้าของทางบริการหนึ่งซึ่งลาออกจากบริษัทเพื่อไปทำงานกับบริษัทคู่แข่งแล้วใช้ประโยชน์จากความรู้ในเรื่องข้อมูลราคาหรือความลับทางการค้าของบริษัทแรกไปให้บริษัทหลัง ก็อาจเรียกได้ว่าพนักงานคนนั้นไม่มีจริยธรรม

อาชีพนักคอมพิวเตอร์ เป็นอาชีพใหม่ในสังคมสารสนเทศ การใช้คอมพิวเตอร์และระบบสารสนเทศ ก็เป็นสิ่งใหม่ที่มีศีลธรรม จริยธรรม และจรรยาบรรณเฉพาะของตนซึ่งบางครั้งก็แตกต่างจากจริยธรรมที่ยอมรับกันมาแต่ก่อน หลักพื้นฐานของจริยธรรมในสังคมสารสนเทศก็คือการเคารพผู้อื่น เคารพความเป็นส่วนตัว การเข้าถึงระบบคอมพิวเตอร์และข้อมูลก็จะเฉพาะสิทธิ์ที่ตนเองมีในส่วนที่เกี่ยวข้องกับงาน
ลินดา เฮอร์นดอน ได้กล่าวถึงหลักในการใช้คอมพิวเตอร์ไว้10ข้อดังนี้


1. ไม่ใช้คอมพิวเตอร์ทำร้ายผู้อื่น

2. ไม่รบกวนจนงานคอมพิวเตอร์ของผู้อื่น

3. ไม่แอบดูแฟ้มข้อมูลของผู้อื่น

4. ไม่ใช้คอมพิวเตอร์เพื่อลักขโมย

5. ไม่ใช้คอมพิวเตอร์เพื่อเป็นพยานเท็จ

6. ไม่ใช้หรือทำสำเนาซอฟต์แวร์ที่ตนไม่ได้ซื้อสิทธิ์

7. ไม่ใช้คอมพิวเตอร์ของผู้อื่นโดยไม่มีอำนาจหน้าที่

8. ไม่ฉวยเอาทรัพย์ทางปัญญาของผู้อื่นมาเป็นของตน

9. คิดถึงผลต่อเนื่องทางสังคมของโปรแกรมที่เขียน

10. ใช้คอมพิวเตอร์ในทางที่แสดงถึงความใคร่ครวญและเคารพ




จรรยาวิชาชีพ ของสมาชิกสมาคมเครื่องจักรกลคอมพิวเตอร์ (Association of ComputerMachinery ACM Code of Conduct) ซึ่งเป็นสมาคมวิชาชีพนักคอมพิวเตอร์ที่มีชื่อเสียงที่สุดแห่งหนึ่งมีดังนี้

1. กฏข้อบังคับทางศีลธรรมทั่วไป
1. ทำประโยชน์ให้สังคมและความผาสุกของมนุษย์ ข้อนี้เกี่ยวกับคุณภาพชีวิตของประชาชนทุกคนคุ้มครองหลักสิทธิมนุษยชน ขั้นพื้นฐาน เคารพความหลากหลายของวัฒนธรรมทั้งหมด ลดผลด้านลบของระบบคอมพิวเตอร์ที่มีต่อสุขภาพอนามัยและความปลอดภัยรับผิดชอบต่อสังคม และสิ่งแวดล้อม


2. ไม่ทำอันตรายแก่ผู้อื่น อันตรายหมายรวมถึง การบาดเจ็บหรือผลต่อเนื่องด้านลบ เช่น การสูญเสียข้อมูลอันเป็นที่ไม่พึงปรารถนา ทรัพย์สินสูญหายหรือเสียหาย ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมที่ไม่พึงปรารถนา หลักการข้อนี้ห้ามการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศไปทำอันตรายต่อผู้ใช้สาธารณชน พนักงานและนายจ้างอันตรายนี้รวมถึงการจงใจทำลายหรือแก้ไขข้อมูลในแฟ้มข้อมูลและโปรแกรมที่ทำให้สูญเสีย หรือเสียเวลาและความพยายามของบุคลากรที่จำเป็นต้องใช้ทำลายไวรัสคอมพิวเตอร์ในสภาพแวดล้อมที่ทำงาน นักวิชาชีพคอมพิวเตอร์จะต้องรายงานสัญญาณอันตรายที่อาจก่อให้เกิดผลต่อความเสียหายของสังคมและบุคคล แม้ว่าหัวหน้างานจะไม่ลงมือแก้ไขหรือลดทอนอันตรายนั้น ก็อาจจำเป็นต้องแจ้งให้ผู้อื่นที่เกี่ยวข้องทราบโดยอาจอาศัยผู้ร่วมวิชาชีพเป็นผู้ให้คำปรึกษา


3. ซื่อสัตย์และไว้วางใจได้ นักคอมพิวเตอร์ที่ซื่อสัตย์นอกจากจะไม่จงใจแอบอ้างระบบหรือการออกแบบที่หลอกลวงอันเป็นเท็จแล้ว ยังจะต้องเปิดเผยอย่างเต็มที่ให้เห็นข้อจำกัดและปัญหาที่เกี่ยวข้องกับระบบทั้งหมดอีกด้วย


4. ยุติธรรมและการกระทำที่ไม่แบ่งแยกกีดกัน ข้อบังคับข้อนี้ใช้คุณค่าของความเสมอภาค ความใจกว้างให้อภัย เคารพในผู้อื่น ความเที่ยงธรรม การแบ่งแยกกีดกันโดยเชื้อชาติ เพศ ศาสนา อายุ ความพิการ สัญชาติ หรือปัจจัยอื่นเป็นสิ่งที่ไม่อาจยอมรับได้


5. ให้เกียรติสิทธิในทรัพย์สิน รวมทั้งลิขสิทธิ์และสิทธิ์บัตร แม้ว่าสิ่งซึ่งมีลิขสิทธิ์ สิทธิบัตร ความลับทางการค้า การละเมิดข้อตกลงการใช้สิทธิ จะได้รับการคุ้มครองทางกฏหมายอยู่แล้ว แม้แต่ซอฟต์แวร์ที่ไม่ได้รับการคุ้มครอง การละเมิดก็ถือว่าเป็นการขัดต่อการประพฤติทางวิชาชีพ การลอกหรือทำสำเนาซอฟต์แวร์จะต้องทำโดยมีอำนาจหน้าที่เท่านั้น การทำสำเนาวัสดุใด ๆ เป็นสิ่งที่ให้อภัยไม่ได้


6. ให้เกียรติแก่ทรัพย์สินทางปัญญา นักวิชาชีพคอมพิวเตอร์จะต้องป้องกันหลักคุณธรรมของทรัพย์สินทางปัญญา แม้ว่างานนั้นจะไม่ได้รับการป้องกันอย่างเปิดเผยก็ตาม เช่น งานอันมีลิขสิทธิ์หรือสิทธิบัตร


7. เคารพความเป็นส่วนตัวของผู้อื่น หลักการนี้ยังหมายถึง การเก็บข้อมูลส่วนบุคคลไว้ในระบบเท่าที่จำเป็น มีระยะเวลากำหนดการเก็บรักษาและทิ้งอย่างชัดเจน และปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด การรวบรวมข้อมูลไว้เพื่อวัตถุประสงค์หนึ่ง ข้อมูลนั้นจะถูกนำไปใช้ เพื่อการอื่นโดยไม่ได้รับคำยินยอมจากผู้นั้นมิได้


8. ให้เกียรติในการรักษาความลับ หลักแห่งความซื่อสัตย์ข้อนี้ขยายไปถึงความลับของข้อมูลที่ไม่ว่าจะแจ้งโดยเปิดเผยหรือสัญญว่าจะปกปิดเป็นความลับ หรือโดยนัยเมื่อข้อมูลส่วนตัวที่ไม่เกี่ยวข้องกับหน้าที่ของผู้นั้นปรากฏขึ้น จริยธรรมข้อนี้เกี่ยวข้องกับการเคารพข้อบังคับทั้งหลายที่เกี่ยวกับความลับของขายจ้าง ลูกค้า ผู้ใช้ เว้นเสียแต่เปิดเผยโดยกฏหมายบังคับหรือตามหลักแห่งจรรยาบรรณนี้


2. ความรับผิดชอบในวิชาชีพ

1. มุ่งมั่นเพื่อให้ได้คุณภาพที่ดีที่สุด และให้ตระหนักถึงผลเสียหายที่สืบเนื่องจากระบบที่ด้อยคุณภาพ

2. ได้มาและรักษาไว้ซึ่งความเชี่ยวชาญแห่งวิชาชีพ

3. รับรู้และเคารพกฎหมายท้องถิ่น กฎหมายแห่งรัฐ และกฎหมายระหว่างประเทศ

4. ยอมรับและจัดให้มีการสอบทานทางวิชาชีพ (Professional Review)

5. ให้ความเห็นประเมินระบบคอมพิวเตอร์และผลกระทบอย่างละเอียดครบถ้วน รวมทั้งการวิเคราะห์ความเสี่ยงที่เป็นไปได้

6. ให้เกียรติ รักษาสัญญา ข้อตกลง และความรับผิดชอบที่ได้รับมอบหมาย

7. ปรับปรุงความเข้าใจของสาธารณชนต่อคอมพิวเตอร์และผลสืบเนื่อง

8. เข้าถึงทรัพยากรคอมพิวเตอร์และสื่บสารเฉพาะเมื่อได้รับมอบอำนาจตามหน้าที่เท่านั้นไม่ใช้ระบบคอมพิวเตอร์ของผู้อื่น ซอฟต์แวร์ แฟ้มข้อมูลใด ๆ โดยไม่ได้ขออนุญาต



3. จริยธรรมในการใช้ไปรษณีย์อิเล็กทรอนิกส์
1. ไม่โฆษณาหรือเสนอขายสินค้า

2. รู้ตัวว่ากำลังกล่าวอะไร

3. ถ้าไม่เห็นด้วยกับหลักพื้นฐานของรายชื่อกลุ่มที่ตนเป็นสมาชิก ก็ควรออกจากกลุ่มไม่ควรโต้แย้ง

4. คิดก่อนเขียน

5. อย่าใช้อารมณ์

6. พยายามอ่านคำถามที่ถามบรอย (FAQ) ก่อนเสมอ

7. ไม่ส่งข่าวสารที่กล่าวร้าย หลอกลวง หยาบคาย ข่มขู่

8. ไม่ส่งต่อจดหมายลูกโซ่ หรือเมล์ขยะ

9. ถ้าสงสัยไม่ทำดีกว่า

10. รู้ไว้ด้วยว่าสำหรับผู้เขียน คือ บันทึกฉันท์เพื่อน แต่สำหรับผู้รับ คือ ข้อความที่จารึกไว้บนศิลาจารึก

11. ให้ความระมัดระวังกับคำเสียดสี และอารมณ์ขัน

12. อ่านข้อความในอีเมล์ ให้ละเอียดก่อนส่ง ความประณีตและตัวสะกด การันต์ เป็นสิ่งที่ควรคำนึงถึง

13. ดูรายชื่อผู้รับให้ดีว่า เขาคือคนที่เราตั้งใจจะส่งไปถึง




หวังว่าเพื่อนๆคงจะนำสิ่งดีๆเหล่านี้ไปปฏิบัตินะจ๊ะ ^0^